Για καλύτερη εικόνα πατήστε HD
Η λίμνη Αμβρακία ανήκει στο δίκτυο NATURA 2000 λόγω του σημαντικού αριθμού πουλιών που φιλοξενεί. Ο προσεκτικός παρατηρητής του λιμναίου περιβάλλοντος θα διακρίνει με σεβασμό και υπομονή αγριόπαπιες, λευκοτσικνιάδες ,σταχτοτσικνιάδες, κορμοράνους, μπεκατσίνια, κ.α υδρόβια και παρυδάτια ανάλογα με την εποχή.
Στις δυτικές ακτές της (Τζαουρνού, Μαύρα Λιθάρια) υπάρχει ένα πλούσιο δασώδες περιβάλλον όπου κυριαρχεί η δάφνη συμπλεκόμενη με κουτσουπιές , μελικοκιές, αγραπιδιές, πουρνάρια, φιλίκια και αιωνόβιες βελανιδιές. Το άρωμα της ρίγανης, του χαμομηλιού, του θυμαριού σμίγει με κείνο της αγράμπελης. Ανατολικά της Αμβρακίας βρίσκεται ο Πεταλάς (Θύαμον όρος )όπου βρίσκεται το δεύτερο μεγαλύτερο δρυόδασος με ήμερη βελανιδιά στην Αιτωλοακαρνανία, μετά το βελανιδόδασος του Ξηρομέρου. Εκεί τα φημισμένα άλογα καλπάζουν μέσα στη γαλήνη της Ελληνικής φύσης.
«ΕΣΠΑΣΕ Ο ΡΙΒΙΟΣ»
Στο κέντρο του οικισμού του Ρίβιου κάθε χειμώνα ένας υπόγειος ποταμός εκβάλει με ορμή προς τη λίμνη. Το ξεκίνημά του είναι γνωστό με την φράση «έσπασε ο Ρίβιος». Κοπάδια από λιμνίσια ψάρια, οι δρομίτσες, ανεβαίνουν από τη λίμνη διαπλέωντας ανάδρομα την κοίτη του ποταμού, φτάνουν στις πηγές και παραμένουν εκεί για μέρες. Ντόπιοι και περαστικοί ψαρεύουν εύκολα μεγάλες ποσότητες.
Η νομοθεσία προβλέπει την αλίευση συγκεκριμένων ποσοτήτων και μεγεθών ψαριών, στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως, η δράση των ψαράδων δεν έχει όρια και μαρτυρίες κάνουν λόγο για αλίευση εκατοντάδων κιλών από ένα μονό άτομο! Προφανώς οι ψαράδες δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος του προβλήματος που δημιουργούν, γι’αυτό και απαιτείται να παρέμβουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που σαφώς πρέπει να ενεργοποιηθούν, ώστε να σταματήσει αυτή η απόλυτη αναρχία-απληστία των συγκεκριμένων ερασιτεχνών αλιέων που έχει σαν αποτέλεσμα τον αποδεκατισμό χιλιάδων ψαριών και την αποδυνάμωση του ιχθυοπληθυσμού της λίμνης.
Maheras's Weblog 
Σχολιάστε