Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Archive for Ιουνίου 2009

Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης στο ερώτημα:  »Θα πάτε φέτος στο χωριό;» που ήταν ανοικτή για είκοσι μέρες (21/6-11/7/2009) είναι τα ακόλουθα:

ΝΑΙ: 52% (13 votes)

ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΊΑ: 24% (6 votes)

ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΚΕΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΙ: 4% (1 votes)

ΙΣΩΣ: 4% (1 votes)

ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ: 0% (0 votes)

ΘΑ ΠΑΩ ΑΛΛΟΥ: 8% (2 votes)

ΟΧΙ: 0% (0 votes)

ΕΦΥΓΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΩ: 8% (2 votes)

ΣΥΝΟΛΟ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ: ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ (25)

feedback bar

Αν και το δείγμα είναι μικρό, το  συμπέρασμα είναι ότι ένα ποσοστο 76% των χωριανών που έχουν φύγει και κατοικούν αλλού, θα πηγαίνει τουλάχιστον το καλοκαίρι στο  χωριό. Ένα ποσοστό 16% πιθανόν να πάει, ενώ ένα ποσοστό 8% δεν θέλει να ξαναπάει.

Έχω την πεποίθηση ότι το αποτέλεσμα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Θα αναρωτηθεί κάποιος γιατί αυτά τα ερωτήματα…  Πάντα ήμουν ειλικρινής μαζί σας και θα σας πω.  Αυτό το καιρό προβληματίζομαι τι σημαίνει για μένα το χωριό.  Είναι μνήμες και αναμνήσεις ή είναι κατά ένα τρόπο μέλλον και προοπτική…

Όταν ήμουν νεότερος προβληματιζόμουν και μου φαινόταν παράξενο που έβλεπα κάποια σπίτια να καταρρέουν απ΄τη φθορά του χρόνου και μου έκανε εντύπωση που οι ιδιοκτήτες τους τα είχαν εγκαταλείψει εντελώς.

Κι απ΄την άλλη μεριά έβλεπα ανθρώπους που έλειπαν χρόνια σε μακρυνά μέρη να επιστρέφουν, λίγους είναι αλήθεια, σαν να επιστρέφουν στη βάση τους… στο σπίτι τους… εκεί από όπου ξεκίνησαν…

Το χωριό είναι ένα μέρος όπου υπάρχουν δικοί μας άνθρωποι.  Το φυσικό του περιβάλλον μοιάζει να είναι ένα με τη ψυχή μας.

Στο μακρυνό μέλλον πως θα είναι άραγε τα πράγματα;

Με τους συγχωριανούς, σ΄ ένα κόσμο που όλα αλλάζουν με γρήγορους ρυθμούς,  πως θα είναι οι σχέσεις;

… και για τα παιδιά μας πως;    Θα σημαίνει κάτι γι αυτά το χωριό ;

Read Full Post »

Έλαβα τις ακόλουθες φωτογραφίες από τον συγχωριανό και φίλο Λεό Μακρυπίδη. Ελπίζω να βρεί αρκετούς μιμητές. Με χαρά μου θα ανεβάσω φωτογραφίες ή κείμενα σχετικά με το χωριό, που θα μου στείλετε. (περισσότερα…)

Read Full Post »

BELANIDODASOS1

Το καλοκαίρι οι κίνδυνοι πυρκαγιών είναι μεγάλοι. Ας προστατεύσουμε το βελανιδοδάσος μας. Ο Σύλλογος φίλων της Βελανιδιάς με αφορμή την καλοκαιρινή περίοδο που οι κίνδυνοι για πυρκαγιές είναι αυξημένοι καλεί όλους τους κατοίκους του Ξηρομέρου σε επαγρύπνηση. Ο κίνδυνος πυρκαγιάς μπορεί να αποφευχθεί αν όλοι μαζί περιφρουρήσουμε το δάσος μας.
Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι πολίτες είναι αυτοί που μπορούν να προστατεύσουν όσα δεν μπόρεσαν να φυλάξουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Οι ωφέλειες από το δάσος είναι πολύτιμες κι αμέτρητες. Παράγει οξυγόνο που είναι απαραίτητο για τη ζωή, ενώ δεσμεύει το διοξείδιο του άνθρακα. Συγκεκριμένα, δάσος ενός στρέμματος, δεσμεύει από την ατμόσφαιρα σε ένα χρόνο περίπου τετρακόσια κιλά διοξείδιο του άνθρακα και το μετατρέπει, με τη φωτοσύνθεση, σε τετρακόσια περίπου κιλά οξυγόνο από τα οποία περισσότερο από το μισό, περίπου διακόσια πενήντα κιλά, μένει ελεύθερο όσο χρειάζεται, δηλαδή, ένας άνθρωπος για ένα χρόνο.

Ταυτόχρονα όμως, αποτελεί και το βέλτιστο φυσικό μηχανισμό για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου, αφού το διοξείδιο του άνθρακα είναι το κύριο θερμοκηπιακό αέριο. Μειώνει την ένταση του φωτός και επιδρά στη σύνθεση του, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο φωτόκλιμα. Το φύλλωμα του δάσους απορροφά πιο πολύ την ερυθρά και λιγότερο την πράσινη ακτινοβολία, με αποτέλεσμα το φως στο δάσος να είναι πιο πλούσιο σε πράσινη ακτινοβολία κι έτσι πιο ευχάριστο και ξεκούραστο, με ηρεμιστική διάθεση.

Το δάσος είναι στοιχείο ομορφιάς, πηγή πλούτου και υγείας. Είναι ένας αληθινός θησαυρός, που πρέπει να τον διατηρούμε και να τον προστατεύουμε. Κι όμως, συνεχώς, τα δάση μας αφανίζονται από τις πυρκαγιές που προκαλούν απρόσεκτοι και ασυνείδητοι άνθρωποι. Επίσης πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα το στυγερό έγκλημα που γίνεται με το κόψιμο των αιωνόβιων Βελανιδιών και που αντικατοπτρίζει την περιβαλλοντική χρεοκοπία ενός τόπου, που θυσιάζει τα πάντα στο βωμό της αλόγιστης ανάπτυξης, του χρήματος και των συμφερόντων. Είναι χρέος όλων μας να προστατεύσουμε το πολύτιμο αυτό δώρο, για εμάς, για τα παιδιά μας, για τη ζωή.

Το δάσος χωρίς τον άνθρωπο μπορεί να υπάρχει, ο άνθρωπος όμως χωρίς το δάσος δεν μπορεί να ζήσει.

Σύλλογος φίλων της Βελανιδιάς

Read Full Post »

Αρέσει σε %d bloggers: