Της ΒΙΚΗΣ ΤΣΙΩΡΟΥ
Οι καλοκαιρινές διακοπές συνδυάζονταν σχεδόν πάντα με θάλασσα, άραγμα κάτω από τον ήλιο και ξεκούραση. Και πράγματι πολλοί ακολουθούν αυτή τη συνήθεια εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ομως τα τελευταία (λίγα) χρόνια, μια νέα τάση έχει αρχίσει να διαφαίνεται, καθώς «οι πράσινες διακοπές» μοιάζει να κερδίζουν έδαφος σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και οικολογικής συνείδησης. Οι Γάλλοι, όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα «Λιμπερασιόν», αποφάσισαν να δώσουν νόημα στις διακοπές τους, να ανακαλύψουν και πάλι τις χαρές της φύσης και των περιπάτων στους αγρούς. Η ανάπτυξη προϊόντων και υπηρεσιών με οικολογική σφραγίδα και οι προσφορές διακοπών σε αγροκτήματα είναι η απόδειξη πως κάποιοι προτιμούν να μη μαυρίζουν χάνοντας τον καιρό τους. Φυσικά, δεν είναι περισσότεροι από περίπου 250.000 άνθρωποι, στη Γαλλία, που έχουν επιλέξει τον «υπεύθυνο», όπως τον ονομάζουν, τουρισμό, όμως εδώ και δύο χρόνια οι προσφορές της οργάνωσης «Agir», η οποία κινείται σε αυτόν τον χώρο, πολλαπλασιάζονται: οικολογικά ξενοδοχεία, προγράμματα διακοπών χωρίς αυτοκίνητο, πεζοπορίες στην εξοχή… Μια μελέτη της εταιρείας Ifop, σε δείγμα από ανώτερα στελέχη, αποδεικνύει πως αυτή η κατηγορία ανθρώπων αποζητεί την επιστροφή στη φύση και την ηρεμία. Το 59% από αυτούς, μάλιστα, είναι πρόθυμοι να πληρώσουν κάτι παραπάνω σε ό,τι αφορά τις μετακινήσεις τους προκειμένου να μην επιβαρύνουν το περιβάλλον με καυσαέρια, τα οποία ευθύνονται για τη δημιουργία του φαινομένου του θερμοκηπίου. Αλλωστε, το 70% από αυτούς θεωρούν πως ο τρόπος μεταφοράς τους, όταν θα ταξιδεύουν στο εξής, θα αποτελεί ένα «όλο και πιο σημαντικό κριτήριο». Αλλη διαπίστωση: Οι αδειούχοι δεν τρελαίνονται πια για το άσκοπο farniente. Περισσότεροι από το ένα τρίτο των στελεχών δηλώνουν έτοιμοι να δοκιμάσουν κάποια εθελοντική οικολογική εργασία ή απασχόληση στη διάρκεια των διακοπών τους. «Στη διάρκεια των ερευνών μου, διαπίστωσα πως πολλοί αδειούχοι δεν αναζητούσαν μόνο ένα ωραίο μέρος για να ξεκουραστούν, αλλά και κάποιες δραστηριότητες που θα μπορούσαν να πιάσουν τόπο», παρατηρεί η Ρασίντ Αμιρού, κοινωνιολόγος του τουρισμού. «Αυτό το φαινόμενο έχει επίσης να κάνει με τη γήρανση του πληθυσμού, σημειώνει ο κοινωνιολόγος Ερίκ Ντονφί. «Πενηντάχρονοι και εξηντάχρονοι θέλουν να ζήσουν τον ελεύθερο χρόνο τους σε μια αρμονική σχέση με τη φύση». Οικολογικός τουρισμός Η τάση για οικολογικό τουρισμό έχει αγγίξει και τα πεντάστερα πολυτελή ξενοδοχεία. Το περίφημο «Willard» της Ουάσιγκτον θέλει να είναι το πρώτο στην κατηγορία του ξενοδοχείο στον κόσμο το οποίο θα λειτουργεί πλήρως με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ακόμη και αν χρειαστεί να μην αλλάζει κάθε μέρα τα σεντόνια των πελατών του! Αλλά και ο ΟΗΕ έχει πάρει θέση. Μπροστά στην αλλαγή του κλίματος, η Παγκόσμια Οργάνωση Τουρισμού, η οποία έχει άμεση σχέση με τον ΟΗΕ, θα οργανώσει στις 14 και 15 Σεπτεμβρίου στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας ένα συνέδριο το οποίο έχει σκοπό να αποδείξει -τρεις μήνες πριν από το Παγκόσμιο Συνέδριο της Κοπεγχάγης για το κλίμα- κατά πόσον ο οικολογικός τουρισμός μπορεί να συμβάλει σε μια πιο πράσινη παγκόσμια οικονομία. «Οι διακοπές είναι από τις καλύτερες ενδείξεις για τις τάσεις μιας κοινωνίας. Και αυτή την κίνηση επιστροφής σε αξίες όπως η οικογένεια και η φύση τη νιώθουμε όλο και περισσότερο. Πριν από είκοσι χρόνια ο τουρισμός ήταν sea, sex and sun. Σήμερα συνδέεται περισσότερο με την παρέα, τους φίλους, την οικογένεια και την αναζήτηση κάποιου νοήματος», ισχυρίζεται ο διευθυντής ερευνών του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας, Ζαν Βιαρ. «Βλέπουμε πως με την οικονομική κρίση, οι αξίες της εμπορευματοποίησης υποχωρούν σταθερά. Πολλοί άνθρωποι καταναλώνουν λιγότερο, όχι μόνο εξ ανάγκης αλλά και επειδή -συνειδητά ή μη- θέλουν να βρίσκονται σε αρμονία με μια κοινωνία που υποφέρει. Οι διακοπές μας είναι ένας καθρέπτης των ερωτημάτων μας. Ετσι, δεν μας ενδιαφέρει πια το υπερφίαλο ή το γκλάμουρ, αντίθετα, προκαλούν αποστροφή. Οι πιο οικολογικές, πιο παρεΐστικες, διακοπές θεωρούνται καταλληλότερες. Αν έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε οικολογικές διακοπές και διακοπές απλού καταναλωτισμού, με ίδιες τιμές, επιλέγουμε πια μάλλον τις πρώτες. Αλλοτε, συνεχίζει ο Βιαρ, η κουλτούρα της επιχείρησης υπήρξε η κυρίαρχη αξία της κοινωνίας μας. Επρεπε να επιδεικνύουμε πάντα επιδόσεις παντού: ως ζευγάρι στην ερωτική μας ζωή, αλλά και στην εργασία και τις διακοπές μας… Η κρίση έθεσε τέλος σε αυτή την ιδεολογία και ενίσχυσε την οικολογική συνείδηση. Το φαινόμενο της αειφόρου ανάπτυξης θα γίνεται όλο και περισσότερο μια συλλογική ιδεολογία αντικαθιστώντας σταδιακά την ιδεολογία της προόδου». ΠΗΓΗ: Εφ. Ελευθεροτυπία, Τρίτη 25 Αυγούστου 2009
Maheras's Weblog 