Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Archive for Μαΐου 2012

Το Maheras’ s Weblog ταξιδεύει και σας γνωρίζει εξωτικά μέρη…

 

Read Full Post »

Η Αιτωλική Πολιτιστική Εταιρεία σας προσκαλεί στην παρουσίαση του βιβλίου: «Το Σταυροδρόμι του Ελληνισμού»,  του καταξιωμένου Ξηρομερίτη λογοτέχνη Παναγιώτη Δ. Λαζαρόπουλου, την Παρασκευή 1 Ιουνίου  2012, στις 08:00 μ.μ. στη Στοά του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5 και Σταδίου, Αθήνα.

 

Για το βιβλίο θα μιλήσουν: 
-Δημήτρης Καραμβάλης: Ποιητής, Συγγραφέας, Κριτικός.
-Γιάννης Πολέμης: Καθηγητής, διευθυντής του τομέα Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών.
-Μπάμπης Τσελεπής: Πρόεδρος της Ξηρομερίτικης Εταιρείας Λόγου και Τέχνης (ΞΕ.ΛΟ.Τ.)
Την παρουσίαση θα κλείσει ο συγγραφέας του βιβλίου Παναγιώτης Δ. Λαζαρόπουλος
-Θα συντονίσει ο Παναγιώτης Κοντός, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της ΑΙ.ΠΟ.Ε.

ΠΑΝΟΣ ΛΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Παναγιώτης Δ. Λαζαρόπουλος: Μικρό βιογραφικό

          Ο Παναγιώτης Δ. Λαζαρόπουλος γεννήθηκε στο Αγρίνιο και μεγάλωσε στο Ξηρόμερο (Χρυσοβίτσα – Αστακού). Έβγαλε τις έξι πρώτες τάξεις του Γυμνασίου στο Αγρίνιο, χωρίς να φοιτήσει (κατ’ ιδίαν διδαχθείς) και κάθισε, τις δύο τελευταίες τάξεις, στα θρανία του Ε΄ 8/τάξιου Γυμνασίου αρρένων Αθηνών.
     Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο (νυν Πάντειο Πανεπιστήμιο) και διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου των Πτυχιούχων της. Σταδιοδρόμησε στον ιδιωτικό τομέα σαν λογιστής και Δ/ντής Λογιστηρίων.
   Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε.Ε.Ε.Λ.) και υπηρέτησε την Ένωση Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών επί σειράν ετών σαν Ταμίας και Γεν. Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου της, συμμετείχε δε στην έκδοση του περιοδικού της «Παρουσία» σαν υπεύθυνος ύλης και μέλος της συντακτικής επιτροπής.
    Συνεργάζεται με περιοδικά και εφημερίδες, έχει λάβει μέρος σε διεθνή συνέδρια και ασχολείται και με την κριτική βιβλίων.
     Έργα του συγγραφέα είναι: «Η Αντίσταση ανάμεσα στο χθες και το αύριο», «Η μεγάλη γύρα», «Η πορφύρα του Δειλινού», η ποιητική συλλογή «Λαχτάρες αλαργινές», «Τα πρόσωπα του Φεγγαριού», στο δρόμο της μέλισσας», και το ταξιδιωτικό «Περπατώντας και παραπλέοντας το Άγιο Όρος».
 «Το Σταυροδρόμι του Ελληνισμού» απόσπασμα:

       Δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα η ιστορική πορεία του Ελληνισμού. Είχε και κακοτοπιές και παγίδες και συνθήκες αντίξοες. Όλα, όμως, τα ξεπέρασε με το αδάμαστο σθένος του και τη δύναμη του πνεύματος, κι έφτασε τον πολιτισμό του σε ύψη αξεπέραστα. Με αυτά τα εφόδια, νίκησε εχθρούς πολυάριθμους, έγινε κοσμοκράτορας και υπέταξε τους κατακτητές του. Όμως, σε μια μεγάλη ιστορική στιγμή, ο Έλληνας πολεμήθηκε και δοκιμάστηκε άγρια. Απειλήθηκε η εξάλειψη του ονόματός του και όλων των παραγώγων του πνεύματός του, που καταύγασε την Οικουμένη, ημέρωσε τους λαούς και έφερε το θαύμα της Αναγέννησης. Κι αυτό στο όνομα του Θεού της αγάπης (!), από πνεύματα, που αγνόησαν και έπραξαν αντίθετα απ’ τις εντολές Του.
       Αποτέλεσμα να περάσει ο Ελληνισμός, για μία ακόμα φορά, άτρωτος, μέσα από Συμπληγάδες Πέτρες και να επιβάλει, σ’ όλους αυτούς, που επιχείρησαν τον αφανισμό του, τον πολιτισμό του και την κυρίαρχη και εξουσιαστική παρουσία του.
       Διδάσκει η ιστορία, μα πρώτα πρέπει να τη σπουδάζουμε. Αληθινή, πραγματική κι όχι κάλπικη και μακριά από κάθε ιδιοτέλεια. Αυτό προσπαθεί να σας πει το βιβλίο αυτό, που κρατάτε στα χέρια σας…


Read Full Post »

Read Full Post »

FINANCIAL TIMES »Η χρεοκοπία θα είναι καταστροφική για την Ελλάδα και η συνεπακόλουθη μετάδοση της κρίσης θα είναι ζημιογόνος για την Ευρώπη. Αυτή είναι η κοινή εκτίμηση.

Η συζήτηση που διεξάγεται περιστρέφεται μόνο στο πόσο ισχυρή θα είναι η μετάδοση της κρίσης και ποιος θα πρέπει να είναι ο χειρισμός για τα υπερχρεωμένα κράτη αλλά και για τους μεγάλους χρηματοδότες της Ε.Ε.

Μήπως, όμως, η συζήτηση κινείται σε λάθος βάση; Εκτός ευρωζώνης η Ελλάδα θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ πιο επικίνδυνη για το σύστημα στο οποίο πραγματικά ποτέ δεν ανήκε… Μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα επιτυχούς ανάκαμψης!

Υπάρχει ένα σενάριο που παραγνωρίζεται, βάσει του οποίου η χρεοκοπία δεν καταλήγει σε καταστροφή για την Ελλάδα.

Σε αυτήν την περίπτωση, η πραγματική και πιο υπαρξιακή απειλή για την ευρωζώνη είναι πολύ διαφορετική. Σε αυτό το σενάριο εκείνοι που γελούν τελευταίοι είναι οι Έλληνες. Ας δούμε, όμως, αυτό το σενάριο.

Οι άμεσες επιπτώσεις από την αποχώρηση ή την εκδίωξη της Ελλάδας από την ευρωζώνη σίγουρα θα είναι ισοπεδωτικές. Θα ενταθεί η φυγή κεφαλαίου, θα πυροδοτηθούν η υποτίμηση και ο πληθωρισμός. Θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί και να γίνει επαναδιαπραγματεύσιμη η ονομαστική αξία όλων των υπαρχόντων συμβολαίων, φέρνοντας χρηματοοικονομικό χάος.

Αυτό που ενδεχομένως να αποδειχθεί πολιτικά ολέθριο είναι πως μπορεί τελικά να απαιτηθεί περισσότερη λιτότητα, καθώς η Ελλάδα εξακολουθεί να καταγράφει πρωτογενές έλλειμμα, το οποίο θα πρέπει να εκμηδενιστεί εάν η Ε.Ε. και το ΔΝΤ σταματήσουν να χρηματοδοτούν.

Αυτή η διαδικασία, όμως, θα οδηγήσει και σε σημαντική υποτίμηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας (50 δραχμές για 1 ευρώ ποιος θα πάρει;).

Παρ’ όλα αυτά, έτσι θα τεθεί σε κίνηση μία διαδικασία προσαρμογής, που σύντομα θα οδηγήσει στον επαναπροσδιορισμό της οικονομίας και θα τη θέσει σε δρόμο βιώσιμης ανάπτυξςη. Πράγματι, ίσως υπάρξει εκτίναξη της ανάπτυξης, πιθανότατα για μεγάλη χρονική περίοδο, εάν υιοθετηθούν λογικές πολιτικές για την ανάκτηση της μακροοικονομικής σταθερότητας. Ποια στοιχεία στηρίζουν αυτήν την υπόθεση;

Ας δούμε τι έγινε σε χώρες που χρεοκόπησαν και υποτίμησαν τα νομίσματά τους και τις χρηματοοικονομικές κρίσεις της δεκαετίας του 1990. Όλες αρχικά υπέφεραν με σοβαρή ύφεση, που όμως διήρκεσε για ένα ή δύο χρόνια. Ακολούθησε η ανάκαμψη. Η Νότιος Κορέα κατέγραψε εννέα έτη συνεχούς ανάπτυξης με μέσο ετήσιο ρυθμό 6%. Η Ινδονησία, η οποία υπέστη αλυσιδωτές χρεοκοπίες, οι οποίες οδήγησαν στην κατάρρευση σχεδόν κάθε τράπεζας της χώρας, την ίδια περίοδο αναπτύχθηκε ετησίως κατά 5%. Η Αργεντινή κατά 8% και η Ρωσία πάνω από 7%. Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν ότι υπάρχει ζωή και μετά τις χρηματοοικονομικές κρίσεις.

Βεβαίως, στην περίπτωση της Ελλάδας υπάρχουν ορισμένες ιδιαιτερότητες.

Ο χαμηλός λόγος των εξαγωγών ως ποσοστό του ΑΕΠ λέγεται ότι αποκλείει την πιθανότητα ανάκαμψης που να στηρίζεται στις εξαγωγές. Το επιχείρημα αυτό, όμως, δεν είναι ισχυρό, επειδή οι κρίσεις μπορεί να οδηγήσουν σε δραστικό επαναπροσδιορισμό της οικονομίας.

Η Ινδία, επί παραδείγματι, κατάφερε να διπλασιάσει τον λόγο των εξαγωγών ως προς το ΑΕΠ μέσα σε μία δεκαετία μετά την κρίση του 1991 και τον επαναδιπλασίασε την επόμενη δεκαετία χωρίς μεγάλη υποτίμηση.

Επιπλέον, η Ελλάδα θα υποστεί υποτίμηση γιγαντιαίων διαστάσεων.

Μία τέτοια αλλαγή αδιαμφισβήτητα θα δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για εξαγωγές και θα μετατρέψει δραστηριότητες που μέχρι πρότινος δεν είχαν εμπορικό πλεονέκτημα σε εμπορικές ευκαιρίες. Ουδείς μπορεί να προβλέψει ποιες θα είναι αυτές οι εξαγωγές. Θα δημιουργηθούν, όμως, ισχυρά κίνητρα από τη σούπερ ανταγωνιστική συναλλαγματική ισοτιμία, γεγονός που είναι αδιαμφισβήτητο.

 Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι κατά τα μέσα του 2013 η ελληνική οικονομία ανακάμπτει, ενώ η υπόλοιπη ευρωζώνη παραμένει σε ύφεση.

Ο αντίκτυπος στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και στην Ιταλία, που θα παλεύουν ακόμη με τη λιτότητα, θα είναι ισχυρός. Οι ψηφοφόροι των συγκεκριμένων χωρών θα αρχίσουν να παρατηρούν την επιτυχία της γειτονικής Ελλάδας, που όλοι μέχρι πρότινος περιφρονούσαν.

Θα αρχίσουν να διερωτώνται γιατί οι δικές τους κυβερνήσεις δεν ακολουθούν το ελληνικό παράδειγμα και θα ενταθούν οι φωνές που θα τάσσονται υπέρ της εξόδου από την ευρωζώνη.

Με άλλα λόγια, το ελληνικό παράδειγμα θα μπορούσε να αλλάξει θεμελιωδώς τα κίνητρα των χωρών να παραμείνουν στην ευρωζώνη, ειδικότερα εάν το οικονομικό περιβάλλον εξακολουθήσει να είναι δυσμενές.

 Σε αυτό το σημείο, θα επηρεαστεί και η Γερμανία. Σήμερα η Γερμανία κάνει τα ελάχιστα για να παραμείνει ενωμένη η ευρωζώνη και μάλιστα με απροθυμία. Εάν, όμως, η έξοδος γίνει ελκυστική πρόταση για τα μέλη της ευρωζώνης, τότε η Γερμανία θα βρεθεί στο στόχαστρο.

Θα της ζητηθεί να δείξει μεγαλοθυμία αντί για την τρέχουσα τσιγκουνιά ως ύστατη δοκιμασία για το πόσο πολύ εκτιμά την ευρωζώνη. Η απάντηση μπορεί να ξαφνιάσει. Ο γερμανικός λαός μπορεί ξαφνικά να συνειδητοποιήσει ότι η ευρωζώνη προσφέρει στη χώρα όχι ένα, αλλά δύο «αλόγιστα προτερήματα»: χαμηλά επιτόκια, που είναι και ο παράδεισος του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, και ανταγωνιστική συναλλαγματική ισοτιμία καθώς δένεται με πιο αδύναμους εταίρους. Σε αυτήν την περίπτωση, η Γερμανία θα πρέπει να προσφέρει στους εταίρους της μία πολύ πιο ελκυστική συμφωνία για να τους κρατήσει στην ευρωζώνη.

Αυτό το σενάριο βρίθει ειρωνικών καταστάσεων.

Η Ελλάδα, που τώρα θεωρείται ο παρίας που μολύνει την ευρωζώνη, θα είναι πολύ μεγαλύτερος κίνδυνος για την επιβίωση του ευρώ εάν εκδιωχθεί. Εάν η έξοδος από την ευρωζώνη δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ανάκαμψη στην Ελλάδα, τότε μπορεί να υπάρξει ο κίνδυνος μετάδοσης της… επιτυχίας. Η συνεχιζόμενη ελληνική τραγωδία μπορεί να έχει τελικά αίσιο τέλος για την Ελλάδα.

Η τραγωδία, όμως, θα συνεχιστεί για την ευρωζώνη και ίσως για όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα».

Read Full Post »

«Speak softly and carry a gun» (μίλα σιγά αλλά κράτα και ένα όπλο) ήταν η συνταγή διαπραγματεύσεων του Αμερικανού προέδρου Θ. Ρούζβελτ. Το πολιτικό αδιέξοδο μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της προηγούμενης εβδομάδας στην Ελλάδα, βάζει νέα σενάρια στο τραπέζι όσον αφορά την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος. Τις τελευταίες εβδομάδες έχει διαμορφωθεί ένα νέο περιβάλλον μετά και την εκλογή του Ολάντ στην Γαλλία, το οποίο ίσως να αποτελεί και τη μοναδική και τελευταία ευκαιρία την οποία θα έχει η Ελλάδα να γυρίσει το παιχνίδι. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει επιτέλους η Αθήνα να συνειδητοποιήσει πως έχει ακόμα ένα διαπραγματευτικό χαρτί, που ακούει στο όνομα… ντόμινο.

Τελευταία ευκαιρία

Την προηγούμενη εβδομάδα το Bloomberg ανέφερε ότι η Ελλάδα έχει στα χέρια της ένα τελευταίο χαρτί να παίξει στις ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις, τα 400 περίπου δισ. ευρώ δημοσίου χρέους. Μετά το PSI, η Ελλάδα χρωστάει 252 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ, στην Ε.Ε. και στην ΕΚΤ. Ειδικά η τελευταία τηρεί περίεργη σιγήν ιχθύος για τα 55 δισ. ευρώ ομολόγων τα οποία αγόρασε σε χαμηλές τιμές και από τα οποία θα αποκομίσει κέρδη περίπου 15 δισ. ευρώ. Δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτά τα κεφάλαια τα οποία έχει δανείσει η ΕΚΤ μέσω των δημοπρασιών ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες. Αν η Ελλάδα δήλωνε αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους, δύσκολα θα μπορούσε να σταματήσει κανείς, ακόμα και η κ. Μέρκελ, την αυτόματη μετάδοση στην Ισπανία και από εκεί σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. «Υπάρχει μεγάλη σύγχυση σήμερα στην Ευρώπη. Εκείνο που έχω να πω είναι ότι οι πολιτικοί και οι επενδυτές δεν θα έπρεπε να είναι τόσο αιμοδιψείς για μια ελληνική χρεοκοπία. Η Ιστορία διδάσκει ότι όταν μια χώρα κηρύσσει στάση πληρωμών, συνήθως ανοίγει την όρεξη και άλλων χωρών να ζητήσουν ελάφρυνση του δανειακού βάρους από τους πιστωτές τους», έχει τονίσει ο Ίδαν Χάρις, επικεφαλής οικονομολόγος της Bank of America Merrill Lynch στη Νέα Υόρκη, ο οποίος παλαιότερα εργαζόταν στη Lehman Brothers.

 

«Το να αφήσεις την Ελλάδα να καταρρεύσει – και ακόμη χειρότερο να την ωθήσεις προς την κατάρρευση – δεν λύνει το πρόβλημα. Αυτή είναι η στρατηγική που εφαρμόστηκε στη Lehman. Το πρόβλημα είναι συστημικό και δεν περιορίζεται σε μια μόνο χώρα ή ακόμη σε μερικές χώρες. Οι συνέπειες από την κατάρρευση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα θα μπορούσαν να είναι ισοπεδωτικές», έχει δηλώσει ο Ντάνι Γκάμπεϊ, διευθυντής της λονδρέζικης εταιρείας συμβούλων Fathom Financial Consulting.

Ο ίδιος ο Χένρι Πόλσον, ο υπουργός της κυβέρνησης Μπους στα χέρια του οποίου «έσκασε» η βόμβα Lehman που έριξε στο χάος το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, που προκάλεσε απώλειες 1 τρισ. δολαρίων στις τράπεζες (τις πλήρωσαν κατά κανόνα οι φορολογούμενοι), που έριξε κατά 40% μέσα σε ένα εξάμηνο το δείκτη Standard & Poor’s 500 και που βύθισε την παγκόσμια οικονομία στη βαθύτερη ύφεση από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει προειδοποιήσει για τον κίνδυνο να μετατραπεί η Ελλάδα σε μια νέα Lehman. «Το μοναδικό μάθημα που θα έπρεπε να πάρουμε από τη Lehman Brothers είναι ότι δεν μπορείς να αφήνεις ένα μεγάλο συστημικό οικονομικό θεσμό να πτωχεύει κατά τρόπο άτακτο και ανεξέλεγκτο. Είναι σαφές ότι δεν θα ήθελε κανείς να συμβεί το ίδιο με μια χώρα. Αναφορικά με την Ελλάδα, νομίζω πως είναι σημαντικό να διαπιστώσουμε αν υπάρχει ένα πρόβλημα το οποίο είναι καλά προεξοφλημένο και αν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι αν συμβεί μια χρεοκοπία δεν θα συμβεί κατά τρόπο αιφνιδιαστικό και ανεξέλεγκτο», δήλωσε στις 15 Φεβρουαρίου στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNBC ο Πόλσον.

Παράλληλα, οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι, και κυρίως οι Γερμανοί, θα έπαιρναν για πρώτη φορά τον λογαριασμό της ελληνικής χρεοκοπίας. Οχι μόνο θα έβλεπαν ότι έχασαν τα χρήματα τα οποία δάνεισαν, αλλά θα αναγκάζονταν να δώσουν και άλλα χρήματα, πολλαπλάσια αυτών που είχαν δανείσει στην Ελλάδα, προκειμένου να στηριχθούν η Ισπανία και οι άλλες περιφερειακές χώρες. Και όλο αυτό με το βάρος της αποτυχίας του εγχειρήματος στην Ελλάδα και των ζημιών τις οποίες προκάλεσε.

Η Ελλάδα μπορεί να είχε «αυτοκτονήσει», επιλέγοντας μόνη της την καταστροφή, αλλά η μεγαλύτερη πιθανότητα θα ήταν να καταστρεφόταν και η ίδια η Ευρωζώνη. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, το βασικό διαπραγματευτικό χαρτί της χώρας μας είναι να πειστούν οι εταίροι μας ότι, στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, κυριαρχούν οι λύσεις απελπισίας. Η κατάρρευση της Ελλάδας καθιστά πραγματικό το όπλο αυτό κι όχι απλή μπλόφα. Μένει να δούμε απλώς αν η Γερμανία «μπλοφάρει» όταν λέει ότι η Ευρωζώνη μπορεί να αντέξει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.

Aντέχει η Ευρωζώνη τη δραχμή;

 Τα πάντα θα κριθούν από την εκτίμηση της κ. Μέρκελ σχετικά με το πόσο έτοιμη είναι η Ευρωζώνη να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο άτακτης χρεοκοπίας της Ελλάδας και εξόδου της από το ευρώ. Μπορεί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, να δηλώνει ευθαρσώς ότι η Ευρωζώνη θα μπορούσε να αντέξει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, όμως αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο.

Οι τελευταίες αρνητικές εξελίξεις στην Ισπανία, καταδεικνύουν πως μία ελληνική χρεοκοπία δεν θα είναι αναίμακτη. Η διάσωση της τέταρτης μεγαλύτερης ισπανικής τράπεζας, της Bankia, με τη μερική κρατικοποίησή της από την κυβέρνηση Ραχόι αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο στην κρίση χρέους. Ξεγυμνώνει τις έως τώρα προσπάθειες της Μαδρίτης και κυρίως της Ευρώπης να περιχαρακώσουν την Ισπανία από την ευρω-κρίση. Και επιβεβαιώνει τους φόβους ότι οι ισπανικές τράπεζες αποτελούν μια τεράστια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας της χώρας. Τα «τσιρότα» με τα οποία ήλπιζαν να προστατεύσουν την Ισπανία όσοι αποφασίζουν για το ευρώ, αποδεικνύονται στην πράξη ανεπαρκή αλλά και καταστροφικά. Οι «πυροσβεστικές» προσπάθειες της ΕΚΤ κατάφεραν μόνο να διογκώσουν την έτσι και αλλιώς τρομακτικών διαστάσεων μαύρη τρύπα στο ισπανικό τραπεζικό σύστημα. Η κυβέρνηση έχει ήδη επιβάλει ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης των τραπεζών, στο πλαίσιο του οποίου τις ανάγκασε να προχωρήσουν σε διαγραφές ύψους 54 δισ. ευρώ. Όμως, οι ισπανικές τράπεζες έχουν ένα χαρτοφυλάκιο δανείων συνολικού ύψους 1,7 τρισ. ευρώ και παρότι σημαντικό μέρος των δανείων αυτών χαρακτηρίζονται ως προβληματικά, έπειτα και από το σκάσιμο της φούσκας των ακινήτων, οι διαγραφές προχωρούν με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς. Ο κλάδος εμφανίζει έκθεση ύψους 300 δισ. ευρώ στο real estate, με την Τράπεζα της Ισπανίας να υπολογίζει τα προβληματικά δάνεια ακινήτων στα 184 δισ. ευρώ.

Εξάλλου, με την ανεργία στο 24,4%, είναι σαφές ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια δεν μπορούν παρά να αυξηθούν στο επόμενο διάστημα. Για αυτό και η κυβέρνηση απαιτεί από τις τράπεζες να προχωρήσουν σε περαιτέρω διαγραφές δανείων ύψους 30 δισ. ευρώ, κάτι που κατά πάσα πιθανότητα, θα φέρει και άλλες κρατικές διασώσεις.

Την ίδια στιγμή οι προσπάθειες των Ευρωπαίων να προστατεύσουν την Ισπανία από την κρίση, έριξαν τις τράπεζες της χώρας ακόμα πιο βαθιά στο τούνελ. Βλέποντας την Ισπανία να χάνει την πρόσβασή της στις αγορές ομολόγων, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποφάσισε να ρίξει 1 τρισ. ευρώ στις αγορές, μέσω των φθηνών τριετών δανείων που μοίρασε στις ευρωπαϊκές τράπεζες. Οι ισπανικές τράπεζες πήραν τα φθηνά δάνεια και τα χρησιμοποίησαν για να αγοράσουν τα κρατικά ομόλογα της χώρας τους, προκαλώντας την πρόσκαιρη, όπως αποδείχθηκε, αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού της.

Οι θέσεις των ισπανικών τραπεζών στα ομόλογα της χώρας τους αυξήθηκαν κατά 32% από το Νοέμβριο έως το Φεβρουάριο, φτάνοντας στα 231 δισ. ευρώ. Όμως, τώρα, τα χρήματα της ΕΚΤ στερεύουν και μαζί τους, τα θετικά αποτελέσματα στην αγορά των ομολόγων. Έτσι, αυτή η στρατηγική της σωτηρίας γυρίζει μπούμερανγκ, καθώς οι τράπεζες βρίσκονται να χάνουν χρήματα και από τα ομόλογα που αγόρασαν. Ο μεγαλύτερος φόβος τους είναι, βέβαια, το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ισπανικού χρέους. Με το ελληνικό PSI να δημιουργεί ένα προηγούμενο για όλες τις χώρες της περιφέρειας, αναλυτές προειδοποιούν ότι ένα κούρεμα έστω και 20% στα ισπανικά ομόλογα, θα εξέθετε το τραπεζικό σύστημα της χώρας σε ζημιές ύψους 50 δισ. ευρώ. Μετά από όλα αυτά, οι υποψίες ότι η Ισπανία θα γίνει «η επόμενη Ιρλανδία» εντείνονται. Όμως το ισπανικό τραπεζικό σύστημα είναι έξι φορές μεγαλύτερο του ιρλανδικού, συνεπώς τα κεφάλαια που απομένουν στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς διάσωσης δεν επαρκούν για τη στήριξη μιας τόσο μεγάλης οικονομίας.

Χτυπά καμπανάκι η Fitch

Η Fitch σε σχετική της ανάλυση προβλέπει πως μια άτακτη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είχε ευρείες επιπτώσεις και πιθανότατα θα έφερνε εταιρικές υποβαθμίσεις σε όλη την Ευρώπη, περισσότερο όμως για τις επιχειρήσεις της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιταλίας. Όπως επισημαίνει, μια έξοδος από την ευρωζώνη αναμένεται να δημιουργήσει μεγάλες δυσκολίες στις ελληνικές επιχειρήσεις, με σοβαρά εμπόδια στην ανάπτυξη και στην ροή ξένων κεφαλαίων. Αυτό είναι πιθανό να οδηγήσει πολλές επιχειρήσεις σε χρεοκοπία (ή κοντά στην χρεοκοπία).

Επίσης μία «άτακτη» έξοδος, θα οδηγούσε σύμφωνα με τον οίκο αξιολόγησης, σε σοβαρές οι υποβαθμίσεις των αξιολογήσεων των κρατών της περιφέρειας, αλλά και άλλων χωρών της ευρωζώνης. Ο πανικός που θα προκληθεί θα επιφέρει ευρείες επιπτώσεις για την οικονομική ανάπτυξη. Σε αυτή την περίπτωση μάλιστα δεν αποκλείεται και το ενδεχόμενο «σοκ» για την οικονομία με απότομες αλλαγές στο ΑΕΠ, έντονη συρρίκνωση κατά τα πρώτα δύο έτη που θα ακολουθηθεί από μία τριετία με ΑΕΠ ευρωζώνης σε επίπεδο κατώτερο από τα επίπεδα προς της κρίσης τονίζει η Fitch..

http://www.sofokleous10.gr

Read Full Post »

του Σωτήρη Χιωτάκη

Ανεξάρτητα από την πρωτοφανή πολιτική ρευστότητα που ανέδειξε στην κάλπη η ψήφος του ελληνικού λαού, νομίζω ότι δεν θα πρέπει να χάσουμε το δάσος και να βλέπουμε μόνο το δέντρο.

Η ανατροπή στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό συνέπεσε χρονικά με μια μεγάλη πολιτική αλλαγή στην Γαλλία, σε μία χώρα εξήντα εκατομμυρίων ανθρώπων, οι οποίοι πολλώ απέχουν – ακόμη, τουλάχιστον – από το να αντιλαμβάνονται την οικονομική κρίση με τον τρόπο που την βιώνουμε εμείς. Όσο κι αν για πολλούς ο Ολάντ είναι …Ολαντρέου, μία γαλλική εκδοχή του «λεφτά υπάρχουν», η αλλαγή είναι δεδομένη.

Πιο δυτικά, στην Ισπανία, η κυβέρνηση Ραχόι είναι προφανές ότι δεν θα αντέξει για πολύ. Τα πρωτοφανή μέτρα λιτότητας (περισσότερα…)

Read Full Post »

 

Δύο χρόνια μετά την ευρωπαϊκή διάσωση της Ελλάδας με σκοπό την προστασία του ευρώ, η προσπάθεια έχει μάλλον αποτύχει και πιθανώς να οδηγήσει σε μια καταστροφή που απειλεί να διασπάσει το κοινό νόμισμα.

Οι εκλογές της 6ης Μαΐου στην Ελλάδα άφησαν τις μνημονιακές δυνάμεις στη χώρα ανήμπορες να κυβερνήσουν και καθώς εικάζεται ότι θα γίνουν νέες εκλογές τον Ιούνιο δεν υπάρχει καμμία εγγύηση ότι θα προκύψει και τότε μια σταθερή κυβέρνηση. Τον επόμενο μήνα, η Αθήνα πρέπει να προσδιορίσει νέες περικοπές ύψους  € 11,5 δισεκατομμύρια ή (περισσότερα…)

Read Full Post »

Έτοιμη για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη μέσα στον Ιούνιο δηλώνει πλέον η γερμανική ηγεσία, ενώ κορυφαίος Γερμανός τραπεζίτης έχει «προφητεύσει» αμέσως μετά την υπογραφή του δεύτερου Μνημονίου ότι στις αρχές του καλοκαιριού η χώρα μας θα έχει τεθεί εκτός ευρώ.  Η διαφαινόμενη αποφασιστικότητα των Γερμανών να «παίξουν» το παιχνίδι διάσπασης της Ευρωζώνης προκαλεί ηχηρές προειδοποιήσεις από την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο: μην υποτιμάτε τις συνέπειες, μην παίζετε με τη φωτιά!

Το Βερολίνο προαναγγέλει (περισσότερα…)

Read Full Post »

Δυο ώρες κράτησε η σύσκεψη των αρχηγών υπό τον Κάρολο Παπούλια χωρίς να υπάρξει συμφωνία για κυβέρνηση.

Όλα δείχνουν ότι πάμε σε εκλογές και αύριο, όπως ανακοίνωσε η Προεδρία της Δημοκρατίας, πραγματοποιείται στη 1 το μεσημέρι σύσκεψη για τον ορισμό υπερεσιακού πρωθυπουργού

Ενδεικτική του δραματικού χαρακτήρα της σύσκεψης ήταν (περισσότερα…)

Read Full Post »

Ραγδαίες είναι οι αλλαγές στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό μετά  την επικράτηση του σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία και την καταδίκη της πολιτικής των μνημονίων από τους Έλληνες ψηφοφόρους στις εκλογές της 6ης Μαϊου.

Η πίεση προς τη Γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ και την πολιτική λιτότητας που έχει επιβάλει στις δημοσιονομικά προβληματικές χώρες της ευρωζώνης, αυξάνεται. Η πολυπόθητη ανάπτυξη δεν έρχεται, τα μέτρα δεν αποδίδουν, οι λαοί του Νότου αντιδρούν, ενώ ο άξονας του Βερολίνου έχει αποδυναμωθεί μετά και από την πολιτική κρίση στην Ολλανδία.

Ποια είναι όμως τα κυριότερα σενάρια για την επόμενη ημέρα της Ευρώπης (περισσότερα…)

Read Full Post »

Older Posts »

Αρέσει σε %d bloggers: