Γράφει η Μαρία Ν. Αγγέλη
Dr. Κοινωνικής Λαογραφίας
Καλέ θεούλη,
εμείς είμαστε καλά.
Κάνε, καλέ θεούλη
να ‘χουν όλα τα παιδάκια
ένα ποταμάκι γάλα,
μπόλικα αστεράκια,
μπόλικα τραγούδια
Κάνε, καλέ θεούλη,
να ΄ναι όλοι καλά,
έτσι που κι εμείς να μη ντρεπόμαστε
για τη χαρά μας…»
[από το «Πρωινό άστρο» του Γιάννη Ρίτσου]
«Όποιος έχει ζωντανά, είναι ζωντανός!»
O πατέρας μου έλεγε τη φράση αυτή πολλές φορές. Γεννημένος στα Βλυζιανά, ένα ορεινό χωριό του Ξηρομέρου, από παιδί ασχολήθηκε με την κτηνοτροφία. Μια πολύ κουραστική εργασία και μάλιστα με τις συνθήκες της εποχής του… Ωστόσο, εκτιμούσε τα καλά της!
Ζωντανά ή πράματα ήταν το κοπάδι γίδια που είχε. Αυτά του έδιναν το γάλα, το κρέας, το μαλλί τους…
Θα αναφέρω επίσης κάποια άλλα ενδεικτικά λόγια του πατέρα:
«Εμείς δεν πεινάσαμε! Είχαμε το γάλα, το τυρί μας, το κρέας… Δεν είδαμε πείνα! Στην Αθήνα πείνασε ο κόσμος…».
Αυτά έλεγε αναφερόμενος ……. (περισσότερα…)
Maheras's Weblog 